Grudzień i styczeń nie należały do udanych dla funduszy pod względem wyników inwestycyjnych. Mam oczywiście na myśli fundusze akcyjne, które w obu miesiącach pokazały ujemne stopy zwrotu. Jednak saldo nabyć i umorzeń w obu miesiącach było dodatnie, głównie za sprawą bardzo dużych napływów do funduszy pieniężnych i gotówkowych.
I prawdopodobnie napływ środków będzie kontynuowany, oczekuję, że w jeszcze szybszym tempie.
Skąd ten mój optymizm?
Aktualny poziom oprocentowania depozytów jest po prostu nieakceptowany przez oszczędzających a nie zanosi się na podwyżkę stóp procentowanych w najbliższym czasie. Co więcej, w bankach wciąż pozostaje ogromna kwota około 500 mld złotych.
Tak więc dodatnie miesięczne saldo na poziomie jednego, dwóch miliardów można uznać za bardzo skromne. I wciąż czekam na moment, w którym ta wypełniona po brzegi szklanka z depozytami wreszcie się mocniej przechyli i środki popłyną wartkim strumieniem do funduszy.
Czy nadejdzie taki moment?
Nie mam co do tego wątpliwości.
Depozyty bankowe to źródło bardzo tanich środków finansowych dla banków, które żyją z handlu pieniędzmi - z różnicy między ceną po jakiej od nas kupują ten specyficzny towar, a ceną po jakiej go sprzedają kredytobiorcom.
Jak opłacalny jest to biznes najlepiej widać na przykładzie rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych - na tzw. ROR-ach. Gdy nasze saldo na rachunku jest dodatnie otrzymujemy oprocentowanie na poziomie 0,1 – 0,2% w skali roku! Natomiast w momencie wpadnięcia w debet bank żąda od nas zapłaty na poziomie kilkunastu procent. Marża odsetkowa wynosi więc około 15 punktów procentowych ! Niezły zysk.
Warto też zwrócić uwagę za co. Praktycznie za nic: wystarczy, że 50% posiadaczy ROR w danym banku będzie miało saldo dodatnie, a druga połowa ujemne i to wszystko. Jeżeli należę do pierwszej połowy otrzymuję 0,1%, a gdy do drugiej to płacę już 15%.
Kilka miesięcy temu znalazłem informację, że na takich rachunkach – otrzymując odsetki na poziomie 0,1% rocznie – przetrzymywaliśmy ponad 100 mld złotych.
Co najmniej połowę z tych pieniędzy powinno w najbliższych latach trafić do funduszy pieniężnych i gotówkowych.
Fundusze tego typu oferują możliwość osiągnięcia konkurencyjnej w stosunku do lokat stopy zwrotu, w aktualnych warunkach około 3% w skali roku. Towarzystwo funduszy inwestycyjnych obciąża nas kosztami (opłatą za zarządzanie) na poziomie – około 1-1,5% w skali roku, czyli ponad 10 razy niższymi od marży banku w przypadku rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych. Co więcej, w opłacie TFI kryje się aktywne inwestowanie naszych oszczędności na rynku pieniężnym, a nie, jak w banku, zwykłe przeksięgowanie środków między osobami mającymi dodatnie saldo na rachunkach a tymi, którzy wpadają w debet.
A czy środki popłyną wreszcie do funduszy akcyjnych? Polacy muszą zacząć racjonalnie lokować swoje oszczędności, przede wszystkim długoterminowo i przy wykorzystaniu oferowanych ulg podatkowych.
O tym przy innej okazji.
wpis pochodzi ze strony www.unionklub.pl
